Moje imię: Bartosz

Mój wiek: 37

Płeć: Mężczyzna

Mieszkam: Poznań | Polska

Mój stan cywilny: Kawaler

Szukam: Kobiet

Budowa ciała: Szczupła

Mój kolor oczu: Piwne

Mój kolor włosów: Czarne

Wzrost: 180 cm

Aktualny Zawód: Pracownik biurowy

Wykształcenie: Wyższe

Czy chcę dzieci: Nie wiem

Dzieci: Nie mam

Czy piję alkohol: Nie lubię

Czy palę: Nie palę

Poszukuję: Przyjaźni, Miłości, Przygody, Zabawy, Kobiet

Więcej o mnie: Jestem kulturalnym 31-latkiem z dużym poczuciem autoironii :) Skończyłem etnologię, w ramach pracy badałem poznańską grupę rodzimowierców. Uczyłem się też w 3 szkołach policealnych - wiedzy nigdy dosyć ;) Interesuję się...Cóż, wieloma rzeczami - m. in. innymi kulturami oraz religiami, technologią, astronomią, psychologią, parapsychologią i wszystkim, co tylko mnie zaciekawi. Piszę powieści i opowiadania fantasy oraz s-f, rysuję do nich postacie. Sam lubię czytać różne książki, od fantastycznych aż po popularnonaukowe. Nie lubię blichtru i zadufania w sobie, poczucia wyższości nad innymi. Przemoc, zarówno fizyczną, jak i słowną, traktuję jako środek ostateczny. Trenuję sztuki walki, zajmuję się rękodziełem skórzanym. Lubię dobrą zabawę, potrafię się wygłupiać i żartować jak też rozmawiać na filozoficzne tematy. Jeśli chodzi o muzykę, gustuję w cięższych brzmieniach (rock, metal, folk metal) i muzyce epickiej. Lubię czasem iść na koncert i poszaleć na pogo ale bez przesady - nie toleruję ludzi którzy zaczynają bić się wtedy na serio. Jeżdżę też na Woodstock. Szukam dziewczyny wyluzowanej i lekko szalonej ale też rozsądnej i lubiącej bawić się na w miarę trzeźwo. Gotowej na wyjazdy na Woodstock, na obrzędy rodzimowiercow słowiańskich, wypady pod namiot. Takiej, z którą mógłbym szaleć ale też rozmawiać na poważne tematy i wspierać się wzajemnie. Nie spieszy mi się - wolę zacząć od przyjaźni i poznać drugą osobę aniżeli gnać na łeb, na szyję. Jestem wrażliwy na piękno zewnętrzne ale najbardziej liczy się dla mnie twarz - jej wyraz, ekspresja, inteligencja w oczach, uśmiech :) Szanuję kobiety i lubię im to okazywać, jestem też wobec nich opiekuńczy. Rozróżniam potrzebę przytulenia, wsparcia od chęci na coś więcej i uważam że często samo przytulenie może dawać więcej przyjemności niż pójście dalej.